در خلال سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ یوهان کرایف به همراه «تیم رویایی»
(لقب این تیم در آن سالها: Dream Team) موفق شد چهار بار پیاپی قهرمان لیگ اسپانیا
شود. در سال ۱۹۹۲ بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان اروپا موفق شد با گل دقیقه ۱۱۱
رونالد کومان سمپدوریا که در آن زمان
بسیار عالی بازی میکرد، را شکست دهد و اولین قهرمانی اروپا را جشن بگیرد. در همان
سال بارسلونا با شکست دادن وردربرمن در نیوکمپ و با نتیجه دو بر یک موفق شد اولین
سوپر کاپ اروپا را نیز بدست آورد. بازی رفت در آلمان و با نتیجه مساوی یک بر یک به
پایان رسیده بود و بارسا در مجموع با نتیجه سه بر دو به پیروزی رسید. در سالهای
بعد نوار موفقیتهای مردمی ترین تیم جهان ادامه داشت. بارسا همیشه محل حضور
بزرگترین ستارگان تاریخ فوتبال دنیا بود. بازیکنانی چون مارادونا، روماریو، استوویچکوف، رونالدو و ریوالدو و بسیاری دیگر از ستارگان
بزرگ فوتبال در دهههای قرن بیستم در بارسلونا افتخار آفرینی نمودند. پس از سه سال
رویایی به همراه لوئیس ونگال که برای بارسا ۲ قهرمانی و یک نائب قهرمانی را در
لالیگا به همراه داشت، آبی و اناریها دچار افت غیر قابل قبولی شدند. حتی بازگشت
دوباره ونگال پس از ۲ سال نیز نتوانست گره از مشکلات تیم بزرگ کاتالونیا باز کند و
دست قهرمانان آبی و اناری برای ۶ سال از جامهای مختلف به دور ماند. بارسا در فصل
۲۰۰۳ - ۲۰۰۴ با خریداری بازیکن بزرگی همچون رونالدینهو توانست دوباره به همان
تیم رویایی گذشته بدل شود, این در حالی بود که باشگاههای رئال مادرید و منچستر به شدت سعی داشتند با
پیشنهادات وسوسه انگیز رونالدینهو را خریداری کنند, ولی وی با میل قلبی خود به
بارسلونا پیوست تا با پیوستن به تاریخ این باشگاه نقش انکار ناپذیری در موفقیتهای
بارسا داشته باشد. حضور خوان لاپورتا در راس هرم مدیریتی
بارسا و اعتماد او به یک بازیکن بزرگ و یک مربی گمنام به نام فرانک ریکارد که در
ابتدای راه مربیگری خود بود، و حضور بازیکنان ارزشمند باعث شد بارسلونا نه تنها
دوباره به اوج اقتدار خود در اروپا بازگردد، بلکه چنان نمایش غرور آفرینی از بازی
زیبا و فوتبال ناب و در عین حال کسب نتایج پر گل و جذاب را در معرض دید دوستداران
فوتبال قرار دهد، که خیلیها آن را بهترین تیم تاریخ بارسلونا و حتی بهترین تیم
تاریخ فوتبال بدانند